|
|
|
|
पुस १७, काठमाडौं । एमाओवादीका पोलिट्व्यूरो सदस्य हेमन्तप्रकाश ओली ‘सुर्दशन’ ले पार्टी परित्याग गरेको घोषणा गरेका छन् । शुक्रबार संवाद डबलीमा पत्रकार सममेलन गरेर नेता ओलीले नवधनाढ्याको बहुमत भएकाले एमाओवादीमा इमान्दार नेता कार्यकर्ता बस्नुको अर्थ नभएको भन्दै पार्टी परित्याग गरेको बताए ।
‘एमाओवादी नेतृत्व नवधनाढ्या वर्गमा परिणत भइसकेको छ, अब त्यहाँ बसेर देश, जनता र समाजको लागि सेवा गर्ने नसक्ने भएकाले मैले आजको मितिबाट स्वतन्त्र भएको घोषणा गरेको छु’ नेता ओलीले भने ।
प्रचण्डको पछिल्लो राजनीतिक दस्तावेजपछि एमाओवादीसँग आफ्नो मोह भंग भएको बताउँदै नेता ओलीले अगाडि भने, ‘प्रचण्ड जीको पछिल्लो राजनीतिक दस्तावेजपछि अब पक्का भएको छ कि प्रचण्ड जी काल्पनिक समाजवादी हुन् ।’ यो संविधानको कार्यन्वयन गरेर समाजवाद ल्याउने प्रचण्डका कुरा कल्पनिक भएको उनले बताए । आफूलाई पार्टीभित्र कुरा राख्ने मौका नै दिएको नेता ओलीले पत्रकार सम्मेलनमा बताए ।
उनले जनयुद्धले विकास गरेको विचारलाइई प्रचण्डले आफ्नो पैत्रिक सम्पति जस्तै विचारलाई एकपछि अर्को गरि छोड्दै गएकाले माओवादी विघटनतिर गएको बताए । ‘प्रचण्डपथ प्रचण्डका बाउको हो र ? नारायणकाजीसँग बसेर खुसुक्कै छोड्ने’ ओलीले पत्रकार सम्मेलनमा भने । एमाओवादीमा भ्रष्ट नेताहरुको आफूले पोल खोल्ने बताउँदै बोगटी र शेरचन आयोगको प्रतिवेदन सार्वजनिक गर्ने बताए । ओलीले वैद्या र विप्लवले अगाडि सारेका कार्यदिशाको अध्ययन गरेर निर्णयमा पुग्ने बताए ।
पत्रकार सम्मेलनमा वितरण गरिएको प्रेस विज्ञप्ति
पत्रकार मित्रहरु
आज म तपाईहरु मार्फत इतिहासका निर्माता आदरणीय जनममुदाय समक्ष एकीकृत नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी(माओवादी)समूहका नाममा मुद्दा दायर गर्न चाहन्छु । आफनो रगत पसिनाको एउटा अध्यायको अन्त भएको र अर्को अध्याय शुरु भएको घोषणा पनि तपाईहरु मार्फत गर्न चाहन्छु ।
१) हामी एनेकपा(माओवादी) भित्रका इमान्दार क्रान्तिकारीहरुले २०७१ साल श्रावण ६ गते देखि मालेमावादबाट विचलन र कम्युनिष्ट पार्टीको विघटनलाई रोक्न पार्टीभित्र आलोचना र आत्मलोचनाको विधिलाई साँस्कृतिक क्रान्तिको स्तरमा उठाएर बहस शुरु गर्न माग ग¥यौं । यसै शिलशिलामा पार्टी अध्यक्षलाई नै भेटी क्रमशः ‘महान् सर्वहारा सास्कृतिक क्रान्तिः आजको आवश्यक, कष्टसाध्य र महान् कार्यभार’ र ‘अब के गर्ने ?’ दर्ज गरायौं ।
त्यस क्रममा तत्कालीन वरिष्ठ नेता डा. बाबुराम भटराई, उपाध्यक्ष नारायणकाजी श्रेष्ठ र महासचिव कृष्णबहादुर महरा लगायतका नेताहरुलाई आफनो कुरा राखी प्रतिलिपिहरु बुझाएका थियौं । नेतृत्वले ती प्रस्तावहरु दर्ज भएको जानकारी बाहेक कुनै पनि बहसको शुरुआत गराएन । एक वर्षसम्म घिसेपिटे तालमा एउटै बैठकमा चक्कर लगाइरह्यो । केन्द्रीय समिति र जनतालाई एउटा क्रमभंगका लागि प्रतिक्षा गरौं भन्दै अन्ततः समाजवादी क्रान्तिको रणनीति र पुरानै राज्यसत्तालाई टिकाउन संविधान कार्यान्वयन गर्ने प्रतिबद्धताको अन्तरविरोधपूर्ण कार्यनीति बनाएर नेतृत्वले जनताप्रति विश्वासघात गरेको छ
।
२) हामीले शहीद परिवार, वेपत्ता योद्धाका परिवार, घाइते अपाङग योद्धाहरु र शोषित उत्पीडित जनताको सपना पूरा गर्न साँस्कृतिक क्रान्ति अन्तर्गत विचारधारात्मक रुपमा स्कूलिङ ,अध्ययन र अनुसन्धान गरौं, एउटा कमरेडले अर्को कमरेडको खुट्टा तान्ने र खुइल्याउने प्रवृत्ति र यौन अराजकता विरुद्ध आत्मआलोचना र आलोचनाको क्रान्ति गरौं भन्ने आवाज उठायौं । स्वयं अपराध र भ्रष्टाचारमा मुछिएको नेतृत्वले सुन्दै सुनेन ।
३) मालेमावाद पुरानो भइसकेकोले उदारवादी पूँजीवाद र समाजवाद समायोजन गर्ने नव उदारवादी पूँजीवादी दृष्टिकोण, मालेमावादलाई सृजनशील ढंगले लागू गर्ने र विकास गर्ने कुरालाई संशोधनवाद ठान्ने जडसूत्रवादी दृष्टिकोण, मालेमावाद आधारभूत रुपमा सही छ र विकासको पनि आवश्यकता छ भन्ने, तर भएको विकास पनि परित्याग गर्ने र विकासको ठोस योजना कहिल्यै नबनाउने द्धैतवादी दृष्टिकोण, मालेमावादको अध्ययन चिन्तनप्रति उदास, नेतृत्वलाई घेरामा हाली फसाउँदै–फकाउदै–धम्काउदै आफनो पक्षमा निर्णय गराउन वाध्य पार्ने लिन प्याओवादी र आत्मकेन्द्रित व्यक्तिवादी दृष्टिकोणले गर्दा पथप्रर्दशक सिद्धान्तको बुझाईमा एकरुपता नभई मालेमावादी मूल्यमान्यता ध्वस्त भएको; क्रान्तिको कार्यदिशा जता पनि अर्थ लगाउन सक्ने गरी बैज्ञानिक समाजवादको सट्टा अमूर्त “समाजवाद” शब्दावली प्रयोग गरेको र समाजवादी क्रान्तिको आधार र कार्यनीति नभएको; पार्टी विचारधारात्मक रुपले संगठित हुने त कुरै छोडौं, संगठनात्मक रुपले समेत सुधारवादी र संसदवादी चरित्रमा ढालेको र मन्त्रीमण्डलवाद र द्रव्यपिचासवाद व्यापक भएको; प्रेम–यौन–विवाहवारे हिन्दु–मुश्लिम ढोंगी दृष्टिकोण रहेकोले यस सम्बन्धी मुद्दालाई मात्र “साँस्कृतिक कमजोरी” वताई विना छानविन मुख्यतः इमान्दार र पारदर्शीमाथि कार्वाहीको डण्डा चलाउने गरिएको लगायतका मुद्दाहरु राखी अन्ततः मैले २०७२ साल बैशाख ३ गते पार्टीबाट विद्रोहात्मक राजीनामा दिएको थिऐँ ।
मैले राखेका बैचारिक विषयहरुमाथि बेवास्ता गर्दै तथाकथित साँस्कृतिक कमजोरीका नाममा एनेकपा(माओावादी)के.स.को वैठकले मलाई पार्टी सदस्यताबाट समेत निस्कासन गरीएको थाहा हुन आएको छ । नवधनाढ्यहरु हावी रहेको पार्टीबाट म जस्ता इमान्दार क्रान्तिकारीहरु निष्कासित हुनु स्वभाविक हो । तर मेरो राजनीनामा र स्पष्टीरण केन्द्रीय समितिमा पेश समेत नगर्नु र पारिवारिक मुद्दामा कुनै छानबीन नै नगरी ठाडो निर्णयद्धारा पार्टीबाट निस्कासन गर्नु एमाओवादी नेतृत्वगणको बैचारिक दरिद्रता र विचारलाई चुपचाप मार्ने षडयन्त्र भएको मुद्दा आम शोषित पिडित जनता समक्ष जोडदार रुपले दायर गर्न चाहन्छु । इतिहासका निर्माता जनता न्यायाधिश हुन् र तिनको फैसला नै अन्तिम हुनेछ ।
आदरणीय जनसमुदाय समक्ष म यो पनि अनुमति लिन चाहन्छु कि अधुरो क्रान्ति पूरा गर्नका लागि क्रान्तिकारी विकल्प रोज्न आजदेखि स्वतन्त्र भएको छु । एमाओवदी नेतृत्वले साम्राज्यवादको इशारामा क्रान्ति र जनताप्रति विश्वासघात गरेको छ । क्रान्तिकारी नेता, कार्यकर्ता र जनताप्रति म के प्रतिबद्धता जाहेर गर्दछु भने क्रान्तिकारीहरु बीच एकता र पार्टी पुननिर्माण गर्दै वर्गसंघर्षका प्रक्रियामा प्रसब पीडामा रहेको नयाँ कार्यदिशा जन्माउन र मालेमावादको विकास गर्न पूर्ण संकल्पकासाथ अघि बढ्नेछु । मालेमावादको विकासका लागि निम्न प्रश्नहरुको जवाफ खोज्ने छु ।
१) क. माओको मृत्युपछि सम्पन्न क्रान्तिमा किन प्रतिक्रान्ति भयो र विजयको सन्निकट विभिन्न देशका क्रान्ति किन असफल भए ?
२) साम्राज्यवादी वित्तिय, सूचना र श्रम बजारको भूमण्डलीकरणको विश्लेषण र संश्लेषण कसरी गर्ने ?
३)विज्ञान र प्रविधिको विकासलाई कसरी दार्शनिकीकरण गर्ने ?
४)जलवायू परिवर्तन र वातावरण विनाशले समाजलाई कस्तो असर पारिरहेको छ ?
५) विश्व कम्युनिष्ट आन्दोलनको इतिहासको समीक्षा र विशेष गरी स्टालिनमाथि
साम्राज्यवादीहको हमला र कथित माओवादीहरुको हमलाका बीच किन तालमेल भयो ?
६) नेपाली कम्युनिष्ट आन्दोलनको समीक्षा गर्दै दशवर्षे जनयुद्धको मुल्याङकन र जनयुद्धलाई ओझेलमा पार्दै संशोधनवादी बाटो लिने नेतृत्व कसरी पैदा भयो ?
७) राजनैतिक अर्थशास्त्रको अध्ययन र नेपालको आजको वर्गविश्लेषण गरी क्रान्तिको निसाना निर्धारण कसरी गर्ने ?
८) प्रेम, यौन र विवाहबारे मालेमावादको विकास कसरी गर्ने ?
९) चीन,उत्तरकोरिया र क्यूवालाई आजको परिस्थितिमा कसरी विश्लेषण गर्ने र यसको साथै बोलिभारियन समाजवाद के हो ? धन्यवाद ।
हेमन्तप्रकाश ओली ‘सुदर्शन’
Post a Comment