|
|
तुलसीपुर नगरपालीका १ को विकट मानिने खमारी स्थित परेखोलामा बस्दै आएका ७२ बर्षका चन्द्रविर वलीले एक बर्ष लगाएर बाटो खनेका हुन् । श्रीमति सहित दृष्टिविहिन ६ सन्तानलाई सडकबाट घरमा र घरबाट गाउँ जान–आउन सहजहोस भन्ने उद्देश्यले बाटो खनेको उनले बताए ।
राप्ती राजमार्ग अन्र्गत दाङ–सल्यान सडक खण्डको साततले देखि परेखोला हुदै खमारीको गाउँको तल्लो भेग सम्म वलीले आफै खनेर एक मिटर चौडाइ र करिब २ कीलोमिटर लम्बाइ रहेको बाटो पु¥याएका छन् ।
‘बुढो भइगो अब कति बाँचिएलार हुजुर ! म मरे पनि मेरा अन्धाअन्धी श्रीमति र छोराहरु, मैले खनेको बाटो छामेर गाउँ र तल बाटो सम्म जानआउन सकुन भनेर बाटो खनेको हँु’ वलीले भने । विहानीको मिरमिरे उज्यालो भए देखि साँझ झुसमुस नहुदा सम्म उनि अन्कन्टार जंगलमा बाटो खनिरहन्छन् ।
बाटो खन्न सुरु गरेको एक बर्ष वितिसक्दा समेत न उनलाई गाउँलले सघाए न राज्यले । यद्यपी एकजना स्थानिय जंगबहादुर वलीले मात्र करिब एक महिना सम्म संगै बाटो खनेर सहयोग पु¥याएको उनले बताए । यहाँ सम्मकी उनले राज्यले बाटोका लागि पैसा छुट्टयाउछ भन्ने कुरा पनि थाहा नभएको बताए ।
नयाँ खनेको बाटोबाट मोटरबाटो भेटाउन, पुरानो बाटोको तुलनामा अहिले करिब ९ किलोमिटर कम दुरी पर्ने उनको दाबी छ । ‘यस अघि बाटो नहुदा परेखोलाबाट खमारीको गाउँ उक्लेर मोटरबाटो भेटाउन हर्नेटी जाँदा उत्तिकै धौ र पैसा पनि बढी खर्च हुन्थ्यो अब सजीलो भयो’ वलीले भने ।
आर्थिक रुपले निकै कम्जोर दृष्टिविहिन परिवारले वेलामौकामा विभिन्न व्यक्तिले दिनेको गरेको सहयोगले भोको पेट भर्दै आएका छन् । वलीका दृष्टिविहिन छोराहरु केहि समय यता सहरबजारका विभिन्न सडकमा गित गाएर संकलन भएको आर्थिकले जिवन धान्दै आएका छन् ।
यता गोरेटो बाटो समेत नभएको ठाउँमा सजीलै हिड्न सक्ने बाटो बनाए पछि त्यहाँका स्थानियहरु अहिले खुशी भएका छन् । करिब ३५ घरधुरीको संख्यामा रहेका त्यहाँका स्थानियहरु अहिले सशहर बजारा सामान किनमेल गर्न जाँदा त्यहिबाटो भएर आउनेजाने गरेको रायपानी सामुदायिक वन उपभोक्ता समुहका अध्यक्ष कलीभान रोकाले जानकारी दिए । ‘
इन्जीनियरले नक्साङकन गरेको बाटो भन्दा उसले निर्माण गरेबो बाटो कम छैन’ अध्यक्ष रोकाले भने । तर पनि बुढो मान्छेले एक बर्ष सम्म श्रम र पसीना बगाएर बाटो खन्दा समेत कसैले वास्ता नगरेको उनले गुनासो गरे । दाङखबरबाट साभार
Post a Comment